Kpt. Władysław Majcher
Powyżej jeden z pierwszych oficerów, których dzięki pomocy na jednym z forum, udało się zidentyfikować. Zdjęcie kupiłem dawno temu na aukcji ze względu na odznaczenia, które otrzymał, jak się okazało – kapitan Władysław Majcher.
Co dokładnie widzimy na zdjęciu?
Kurtka mundurowa wz. 1936 kapitana, sznur naramienny (akselbanty), na kołnierzu barwy broni piechoty. Odznaczenia, od lewej: Order Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych 1920 r. (nadany po raz pierwszy), Medal pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 oraz Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Krótka historia kpt. Władysława Majchera, którą udało mi się ustalić.
Urodził się w Ostrowie Wielkopolskim, 10 kwietnia 1897 r. jako syn Franciszka Majchera i matki – Katarzyny Mikołajczyk. W okresie 1903 r. do 1911 r. uczęszczał do ośmioklasowej szkoły powszechnej w zaborze niemieckim. Od 1914 r. do marca 1916 r. pracował w kolejnictwie. W dniu 6 marca 1916 r. został powołany do armii niemieckiej, tj. do 37 pułku piechoty i po przeszkoleniu trafił na front wschodni – służąc wtedy w 58 pułku piechoty niemieckiej. Był ciężko ranny ( bitwa pod Brzeżanami), po wyleczeniu w szpitalu w Stryju przydzielony do kadry 58 pułku piechoty w Głogowie. Wysłany na front zachodni w lipcu tego samego roku, do 73 pułku piechoty gdzie pozostał do końca wojny.
W dniu 31 grudnia 1918 r. wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego, do oddziału powstańczego w Ostrowii Wielkopolskiej (późniejszy 12 Pułk Strzelców Wielkopolskich), biorąc udział w walkach przeciwko Niemcom jako podoficer i dowódca plutonu. Od stycznia 1920 r. na Froncie Litewsko-Białoruskim, brał udział w walkach do grudnia tegoż roku jako dowódca plutonu i kompanii.
W tym samym miesiącu został odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych. W marcu mianowany chorążym. Do listopada 1921 r. pełnił służbę w 70 Pułku Piechoty. Od listopada 1921 ro maja 1922 r. odbywał kurs przeszkolenia w Chełmnie. Po przeszkoleniu wrócił do 70 Pułku Piechoty, gdzie pełnił służbę do października 1926 r. W międzyczasie ukończył sześć klas gimnazjum matematyczno-przyrodniczego. Od 1926 r. do 1928 r. brał udział w kursie Szkoły Oficerskiej w Bydgoszczy, po skończeniu której mianowany podporucznikiem. Od października 1928 r. do marca 1934 r. przydzielony do 37 Pułku Piechoty w Kutnie, kilka miesięcy spędził jako dowódca plutonu, a później dowódca kompanii. Od 1 stycznia 1931 r. mianowany porucznikiem. Od marca do maja 1935 r. w baonie Korpusu Ochrony Pogranicza „Bereźne” na stanowisku zastępcy dowódcy kompanii granicznej. Od 1935 r do kwietnia 1936 r. w Centralnej Szkole Podoficerskiej KOP w Osowcu. W czerwcu zawarł związek małżeński z Eugenią Stępkowską z Kutna. W październiku 1935 r. urodził się syn Zbigniew. W dniu 1 stycznia 1936 r. mianowany kapitanem. Od kwietnia 1936 r. do 24 marca 1939 r. w baonie KOP „Troki” na stanowisku dowódcy kompanii granicznej i adiutanta baonu. W maju 1937 r. urodził się syn Andrzej, a w sierpniu 1938 r. córka Krystyna. Od 25 marca 1939 r. do 22 września 1939 r. był na stanowisku kwatermistrza baonu KOP „Berezwecz” w 2 Pułku Korpusu Ochrony Pogranicza. Od 1 września 1939 r. do 22 września 1939 r. przebywał na froncie ww. pułku KOP. Od 17 września był dowódcą baonu w ramach Obrony Tarnopola.
Od 22 września 1939 r. do 19 października 1943 r. internowany na Węgrzech. W tym czasie od stycznia do lipca 1940 r. pełnił funkcję dowódcy kompanii żołnierzy internowanych w obozie żołnierskim i przez cały rok 1942 był kwatermistrzem obozu oficerskiego. 10 października 1943 r. oddalił się samodzielnie (chociaż akta wskazują, że został wyciągnięty z obozu przez AK) z Węgier i przybył do Warszawy, gdzie wstąpił do Armii Krajowej. W lutym 1944 r. otrzymał przydział do 27 Dywizji Piechoty na Wołyniu jako kwatermistrz dywizji. Do 22 lipca 1944 r. brał czynny udział w walkach przeciw Niemcom. Dnia 17 sierpnia 1944 r. został aresztowany przez wojskowe władze sowieckie i wywieziony do Rosji, gdzie przebywał do 3 listopada 1947 r. Od chwili przybycia do kraju poszukiwał rodziny, którą odnalazł w Drawsku Kraińskim (Drawsko Pomorskie).