Przedstawiam fotografię ślubną podporucznika Kazimierza Bancerowskiego w mundurze 22 Pułku Piechoty (garnizon Siedlce) i jego małżonki (18 maja 1925 r. urodził się ich syn – Zbigniew). Kupiłem ją ze względu na widoczne odznaczenia, które otrzymał podporucznik Bancerowski, a mianowicie Virtuti Militari i Krzyż Walecznych (podwójne nadanie).

ppor. Kazimierz Bancerowski

WBH udostępnia treść wniosku na odznaczenie VM, przytaczam zatem najważniejsze informacje o por. Bancerowskim.

Urodził się 1 marca 1898 r. w Radzyniu Podlaskim jako syn Stanisława i Rozalii Sokół.

Wstąpił do Legionu Puławskiego w listopadzie 1914 r., a w listopadzie 1915 r. do Legionów Polskich (2 Pułk Piechoty Legionów). Internowany w Huszt. Po zwolnieniu dołączył do Polskiej Sile Zbrojnej, a po rozbrojeniu Niemców w Warszawie został przydzielony do kompanii sztabowej Sztabu Generalnego. Następnie wcielony do Lotnego Oddziału Strzelców Konnych ppor. Stefana Felsztyńskiego. Po zlikwidowaniu tego oddziału, wcielony do 22 Pułku Piechoty, gdzie służył do 27 czerwca 1928 r., po czym od dnia następnego służył w 77 Pułku Piechoty w Słonimiu.

Jego losy wrześniowe ustaliłem w oparciu o informacje podawane przez fundacja100. Oto one:

„Podczas kampanii 1939 r. początkowo w Ośrodku Zapasowym 20 DP. Potem w improwizowanym 179 pp rez był oficerem żywnościowym. Walczył z Niemcami m.in. w bitwie pod Kockiem. Po kapitulacji (6 października) powrócił do Siedlec. Zajmował się dorywczo handlem (sklepik przy ul. Staromiejskiej 90). Brał udział w działalności konspiracyjnej. W 1940 r. został pierwszym szefem II ekspozytury wywiadu ZWZ. Funkcji tej zrzekł się w listopadzie tego roku. W 1942 r. aresztowany przez Niemców i wysłany na roboty do Rzeszy. Do 1945 r. pracował w kopalni węgla brunatnego w Ulm.”

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych z 1920 r. dwukrotnie (pierwszy raz za walki w byłych Legionach Polskich, drugi raz za wojnę z bolszewikami).